Drie wedstrijden in de week is al wat te veel van het goede, vandaar dat trainer Luis Enrique de speeltijd van Andrés Iniesta probeert te doseren. El Blanquito (Het Bleekgezicht) kampt de laatste tijd steeds vaker met ouderdomspijntjes, maar is als hij fit is nog altijd een speler met een fenomenaal inzicht en balgevoel. De foto waarop de vedette van FC Barcelona in het shirt van Spanje tegenover liefst zes Kroaten staat, maakt duidelijk hoe tegenstanders over hem denken: geef hem geen centimeter, want aan de bal is hij onnavolgbaar.
Doelpunten van onschatbare waarde
Met zijn doelpunt in de WK-finale van 2010 deed hij ons hele land pijn. Die kleine Spanjaard die drie minuten voor het einde van de verlenging ervoor zorgde dat Nederland voor de derde keer de finale van het wereldkampioenschap verloor, het blijft een open wond. Voor Iniesta betekende het zijn tweede goal op het WK. Hij maakte ook de winnende 2-1 in het laatste groepsduel met Chili, waardoor Spanje na de valse start in de openingswedstrijd tegen Zwitserland zich alsnog plaatste voor de knock-outfase.
De maestro bewaart zijn doelpunten dan ook voor de momenten die er echt toe doen. De WK-finale is een goed voorbeeld, maar denk ook eens aan zijn treffer op Stamford Bridge in 2009. Chelsea staat met 1-0 voor tegen Barcelona en dat zou voldoende zijn om naar de finale van de Champions League in Rome te gaan. Barça probeert van alles, maar lijkt het onderspit te delven tegen de stugge Engelsen. Trainer Pep Guardiola geeft Guus Hiddink, coach van The Blues, al een hand om hem te feliciteren met het bereiken van de finale.
Maar dan, in de allerlaatste minuut: Messi krijgt de bal van Samuel Eto’o en legt klaar voor Iniesta, die op de rand van de zestien staat. Hij aarzelt niet en haalt verwoestend uit: 1-1. Barcelona gaat naar de finale en zal deze uiteindelijk ook winnen van Manchester United.
Dat het voor Iniesta zijn eerste en enige doelpunt in de Champions League van dat seizoen was, komt niet als een verrassing: hij bewaart zijn doelpunten voor de momenten die er echt toe doen. En dat kunnen alleen de spelers met absolute wereldklasse.